Połowa za nami!

Nasze maleństwo rośnie każdego dnia...
21 tydzień
139 dni do porodu
300,0g wagi
18,0cm długości

Ponieważ prawdą okazuje się, że córeczka odbiera mamusi urodę, to chyba nie pokuszę się o zapozowanie z brzucholem.
W zamian zamieszczam moją podobiznę. Chyba wygląda nawet bardziej uroczo niż ja :P

Waga pokazuje +3kg, ale jakoś mało prawdopodobne mi się to wydaje.
+3 podejrzewam, że same moje piersi przybrały. Choć na to akurat specjalnie nie narzekam, bo przy okazji i kształt im się poprawił ;)

A tak na poważnie...
czas leci jak szalony.
Chociaż jak tak pomyślę, to jednak czuję, że trochę już w tej ciąży się kulam.
Jednak powoli zaczyna dopadać mnie straszek.
Jeszcze do niedawna na luzaku oglądałam wszelkie filmy o porodach.
Ostatnio przerzucając kanały w TV trafiłam na kolejny i....oblałam się zimnym potem.
Staram się nastawiać pozytywnie, wierzę, że taniec mi pomoże, bo dzięki niemu utrzymuję swoje mięśnie w jako-takiej formie...no i miednicę mam rozbujaną. Czasem na treningach żartujemy, że wpadnę na porodówkę tanecznym krokiem i Fasola po prostu wyskoczy z lekkością baletnicy :)

Ale jednak...coraz częściej wraca wspomnienie bólu. I pomimo, że poród miałam wyjątkowo lekki i szybki, to bolał.
Bolał jak 150 i fajnie, że 3 godziny, a nie 13, albo 30...no ale kurde to boli! I wcale nie marzę o tym, żeby kolejny raz doświadczyć jak bardzo.
Nie mam też ambicji pozować na dzielną Matkę Polkę, więc tym razem gdy tylko przekroczę próg szpitala, będę upominała się o znieczulenie. Ostatnio chyba za długo zgrywałam twardzielkę :P

Tak poza tym, to jest ok...
Spadki formy się zdarzają, ale znów coraż rzadziej.
Żadnych napadów apetytu, jakichś specjalnych smaków, żadnych torsji, żylaków, hemoroidów, skurczy....
No oczywiście pomijam fakt ospy, zapalenia zatok i jeszcze jednej infekcji, które przeszłam do tej pory.
Mimo tego, bilans na plus.
Jest fajnie.
A wiecie co jest najfajniesze?
Że do lekarza chodzimy razem z M. , a on potem wszystkim opowiada jaką będzie miał fajną córeczkę.
Że Sebciu zagląda do pępka i szuka czy widać tam "Dzidziusię"
Że w weekendowe pościelowe poranki obaj kładą głowy na brzuchu i głaszczą i całują.
A ja zatapiam palce w ich włosach, patrzę sobie na nich z góry i jestem najszczęśliwsza w całej galaktyce.