Seba - Tap Madl !

W niedzielę na spacerze, zaszliśmy na plac zabaw na środku deptaka. Akurat chwilowo było prawie pusto, tylko jeden chłopiec z dwoma paniami, z których jedna robiła mu zdjęcia lustrzanką cyfrową.
Seba udał się na zjeżdżalnię, jednak aparat nie umknął jego uwadze. Zaczął się Pani Fotograf przyglądać, a ona cyknęła mu kilka zdjęć.
I wyobraźcie sobie - ten mały skubaniec, który naprawdę bardzo rzadko decyduje się zapozować dla mnie, zaczął się wdzięczyć do aparatu!
I wcale nie urządził wrzasku i buntu, tak jak to zwykle robi, kiedy ja usiłuję go sfotografować.
Na 30% zrobionych przeze mnie zdjęć, uchwycony jest z "przyczajenia", a 50% ma ze wściekłą miną i wyciągniętą ręką , ponieważ ma fazę na wszystkie sprzęty , które są moje.
Na moje telefony, moje kluczyki do auta, moje komputery, mój tablet i oczywiście wyżej wspomniany, aparat.
Wszelkie próby oszukiwania go, to jedno wielkie fiasko.
Gdyby potrafił ,  zabawkowe wersje tychże przedmiotów skwitowałby szyderczym śmiechem.
Zapasowe kluczyki do auta, z wyjętym immobilizerem , nie wiem w jaki sposób, ale wie, że są bezużyteczne, więc też go nie satysfakcjonują.
Zabawkowego laptopa, owszem weźmie, ale to i tak nie jest to samo co gmeranie w moim komputerze. Komórki - ani zabawkowe (nawet a'la smartfon), ani stare , których nie używamy, ani nawet atrapy z salonów sieci komórkowych, nie są dla niego wystarczająco atrakcyjne.
Kiedy tylko w jego obecności, biorę do ręki cokolwiek z tych rzeczy, mogę się od razu szykować na  "akcję".

Zaskoczona więc byłam niezmiernie, reakcją mojego dziecka na Panią z aparatem...w dodatku takim dużym i wypasionym.
Może on po prostu wie, że inni robią to lepiej? A matka niech się nie sili na tworzenie jego portretów, bo kiepsko jej to wychodzi.

Pani Fotograf, była tak uprzejma, że sama zaproponowała przesłanie efektów tej mini-sesji na maila. A ja z radością zamieszczam te dary tutaj.
Dumna cała, bo kurczę... No nieskromnie przyznać muszę, że Seba wyszedł super! Gdybyśmy mieszkali w większym mieście zgłosiłabym go do jakiejś agencji. Jednak potrafi się zachować przed obiektywem, urody dziecięcej mu nie brakuje...można by to było wykorzystać....
No ale to jednak jest ta jedna, z niewielu wad, mniejszego miasta.

I jak w ogóle można nie pokochać takiego słodziaka? :P
No jak? ja się pytam!